Praca naukowców z Akademii Medycznej w Gdańsku została wyróżniona na XI Kongresie Nauk Podstawowych w Transplantologii - imprezie, która miała miejsce w Brukseli. Autorami nagrodzonej pracy są Piotr Trzonkowski, Maria Bieniaszewska, Jolanta Juścińska, Adam Krzystyniak, Jolanta Myśliwska i Andrzej Hellmann. Jak informują przedstawiciele uczelni, po raz pierwszy nagroda ESOT-Novartis trafiła do naukowców z naszej części Europy.
Dotychczas działania zmierzające do zastosowania tego typu terapii prowadzone są zaledwie w czterech ośrodkach na świecie. Natomiast obserwacje, które w swej opisali pracy naukowcy z AMG, są pierwszymi doniesieniami o powodzeniu takiej kuracji u człowieka. "To zupełnie nowy typ nowoczesnej immunosupresji, która w dalszej perspektywie będzie możliwa do użycia nie tylko po przeszczepach szpiku, ale także w chorobach autoimmunologicznych, przeszczepach narządowych oraz w chorobach alergicznych" - podkreślają specjaliści z AMG.
Jak dodają, należy podkreślić, że przeprowadzenie badań w ramach nagrodzonej pracy było możliwe dzięki wspólnemu wysiłkowi dużej liczby naukowców i klinicystów oraz zaawansowaniu technologicznemu Akademii. Sortowanie limfocytów regulatorowych prowadzone było za pomocą separatora ARIA, znajdującego się na wyposażeniu Katedry Histologii i Immunologii. W uzyskaniu komórek o wystarczającym poziomie jakości pomogło Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku, a ich namnażanie odbywało się w ultraczystej pracowni Trójmiejskiej Akademickiej Zwierzętarni Doświadczalnej.
Odpowiednio wysoki standard zaplecza laboratoryjnego dla badań zapewnił Zakład Immunologii AMG, a zastosowanie terapii u pacjentów po przeszczepie szpiku możliwe było dzięki specjalnemu programowi przeszczepowemu Kliniki Hematologii i Transplantologii, nadzorowanemu przez dr Marię Bieniaszewską i prof. Andrzeja Hellmanna.
Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi często bywa śmiertelna. Polega na niepożądanej reakcji fizjologicznej układu odpornościowego pacjenta, wywołanej wprowadzeniem (przeszczepieniem) do jego organizmu obcych antygenowo limfocytów.
Limfocyty te - normalnie odpowiedzialne za odpowiedź odpornościową komórkową i niszczenie wrogich komórek - w wyniku przeszczepu rozpoznają jako obce komórki dawcy, naciekają na przyjęte od niego tkanki i doprowadzają do ich zniszczenia. Najczęściej choroba obejmuje takie narządy jak skóra, przewód pokarmowy i wątroba.
Leczenie GVHD jest praktycznie niemożliwe, dlatego powszechnie stosuje się jej zapobieganie. Robi się to poprzez zmniejszenie ilości lub aktywności limfocytów dawcy, np. za pomocą usunięcia ich zawiesiny z materiału przeszczepowego. Niestety metoda ta jest niedoskonała, gdyż wzmaga ryzyko innej reakcji - gospodarz przeciwko przeszczepowi - i w efekcie odrzucenia przeszczepu. (PAP)
poleca:
