Francuskie Rendez-Vous - film "Czterysta batów"

Antoine (15-letni, obdarzony niezwykłym talentem aktorskim Jean-Pierre Leaud) jest paryskim nastolatkiem. Matka i ojczym nie mają dla chłopca czasu, nauczyciele uważają go za rozrabiakę i stale męczą represjami. Sfrustrowany, samotny Antoine zaczyna popełniać drobne przestępstwa, coraz częściej wagaruje, wreszcie ucieka z domu. Złapany, trafia do zakładu poprawczego. Przez cały czas dochowuje wierności swojej pasji: jest nią kino. Antoine, kiedy tylko ma okazję, ogląda filmy; i nie chodzi tu tylko o ucieczkę przed niewesołą rzeczywistością. Bohater szuka na sali kinowej odpowiedzi na pytanie o własną tożsamość i drogę, którą powinien dalej zmierzać.

"Czterysta batów" to nie tylko debiut FRANCOIS TRUFFAUT, jednego z najważniejszych europejskich reżyserów II połowy XX wieku, lecz także symboliczny początek Nowej Fali - ruchu artystycznego, który w dużym stopniu określił postać współczesnego kina. Dla wielu historyków obraz Truffaut jest punktem zwrotnym w dziejach sztuki filmowej - to moment zmierzchu kina klasycznego i narodzin nowoczesności.

Podobnie jak wielu innych twórców z kręgu francuskiej Nowej Fali, Truffaut, zanim zaczął kręcić filmy, był krytykiem związanym z pismem "Cahiers du Cinema". Ten wpływowy magazyn stanowił teoretyczne zaplecze awangardowego kina francuskiego - na jego łamach prezentowano koncepcje, które później zostały wcielone w życie w postaci Nowej Fali. Autorami tekstów byli młodzi, radykalni krytycy, którzy wkrótce mieli przejść od teorii do praktyki, czyli zająć się robieniem filmów. Wśród najważniejszych artystów wywodzących się ze środowiska "Cahiers du Cinema" znaleźli się "papież" Nowej Fali Jean-Luc Godard oraz Francois Truffaut.

Takie odpowiedzi odnalazł w kinie parę lat wcześniej sam Truffaut. W wieku 14 lat rzucił szkołę i uciekł z domu, miał zatargi z prawem, siedział w więzieniu. Później wielokrotnie powtarzał, że gdyby nie zainteresował się filmem zostałby prawdopodobnie przestępcą. "Kino uratowało mi życie" - mawiał reżyser. W późniejszych latach Truffaut wracał do postaci Antoine Doinela jeszcze w czterech filmach nakręconych na przestrzeni dwóch dekad - bohater starzał się wraz ze swoim odtwórcą, Jean-Pierrem Leaudem, który stał się kimś w rodzaju porte-parole reżysera.

Kręcąc "Czterysta batów" Truffaut miał zaledwie 25 lat. Na młodego debiutanta posypał się deszcz nagród, wśród nich Złota Palma za reżyserię w Cannes i nominacja do Oscara za scenariusz. Wypracowana w "Cahiers du Cinema" koncepcja autorskiego, osobistego i subiektywnego kina odniosła triumf - narodziła się Nowa Fala. (źródło: alekino.pl)