Eric Legnini - Gdynia

Legnini (rocznik 1970) urodził się w Belgii w rodzinie włoskich imigrantów o muzycznych tradycjach. Odebrał gruntowne wykształcenie muzyczne w Brukseli i Nowym Jorku.

Na młodego Legnininiego wpływ wywarł nie tylko jazz, poszukiwał też innych inspiracji, odkrył rap - m.in. Public Enemy i Ice-T. Po powrocie do Belgii objął zaszczytne stanowisko profesora fortepianu jazzowego w Konserwatorium Królewskim w Brukseli. Spotkanie z trębaczem Flavio Boltronem i saksofonistą Stefano Di Battista zaowocowało wspólnym projektem. Grupa grała energetyczny be-bop i oczarowała belgijską publiczność. W 1993 roku szturmem podbijają paryską scenę muzyczną. Pierwszy album "Volare" nagrany dla francuskiej firmy płytowej Label Bleu uzyskał bardzo dobre recenzje krytyków i uznanie publiczności.

Okres paryski potwierdza niezwykłą muzykalność i talent Legniniego. W tym czasie współpracował i czerpał inspiracje od najbardziej znanych i cenionych francuskich wokalistów takich jak Serge Reggiani, Henri Salvador czy Claude Nougaro. W 2004 roku jest współtwórcą dzieła Claude`a Nougaro "La Note Bleue" (Blue Note). Legnini sprawował opiekę artystyczną nad wieloma, eksperymentował z różnymi stylami muzycznymi: funk, rap, muzyką elektroniczną - pracuje przy albumie "Wonderland" (B Flat) słynnych braci Belmondo, był też producentem albumu Daniela Milles`a "Apres La Pluie" (Universal Jazz).

W 2005 roku Legnini już jako lider własnego trio (z basistą Rosario Bonaccorso i perkusistą Frankiem Agulhon) nagrał "Miss Soul" (Label Bleu) i po raz pierwszy pokazał w pełni swój talent, wirtuozerię i silną osobowość jako samodzielny artysta. O płycie pisano w samych superlatywach: "ponadczasowa, swingująca, żywiołowa". "Miss Soul" to hołd złożony jazzowi afro amerykańskiemu (Horace Silver, Jimmy Smith, Ray Charles, Herbie Hancock), a w szczególności kobietom (Areta Franklin, Roberta Flack). Na płycie znalazła się też zachwycająca, jazzowa wersja utworu "Joga" - przeboju z repertuaru Bjork. Zaskakujące połączenia, szeroki zakres inspiracji muzycznych, pomysłowość i mistrzowska precyzja wykonania składaja się na styl Legniniego. Album ten uhonorowany został prestiżową nagrodą Les Victoires du Jazz 2006.

Jazzowa wyobraźnia Legniniego, precyzyjność i perfekcjonizm wykonania to również cechy kolejnej płyty - "Big Boogaloo" (Label Bleu), która kontynuowała sukces poprzedniego albumu i była jazzowym wydarzeniem 2006 roku we Francji. "Big Boogaloo" to połączenie salsy, rythm`n bluesa i jazzu, które narodziło się na początku lat 60-ych w Nowym Jorku. W nagraniu albumu poza stałym triem artysty wzięli udział dwaj znakomici muzycy i długoletni przyjaciele z paryskiej sceny, saksofonista Julien Lourau i trębacz Stéphane Belmondo.

Płyta "Big Boogaloo" wyjdzie niebawem na polskim rynku, jej premiera zbiegnie się z pierwszymi koncertami artysty w naszym kraju.

Eric Legnini Trio:

Eric Legnini - fortepian

Mathias Allamane - kontrabas

Franck Agulhon - perkusja