Senat Uniwersytetu Gdańskiego, na posiedzeniu w dniu 31.01.2008 r., nadał Pani Prof. dr hab. Ewie Łętowskiej tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego za krzewienie idei demokratycznego państwa prawa oraz kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Tytuł został nadany na wniosek Wydziału Prawa i Administracji UG.
Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego prof. Ewie Łętowskiej odbędzie się najprawdopodobniej 19 marca 2008 roku w dniu święta Uniwersytetu Gdańskiego. Laudację wygłosi prof. zw. dr hab. Janina Ciechanowicz- McLean. Uroczystość poprowadzi JM Rektor Uniwersytetu Gdańskiego prof. Andrzej Ceynowa.
Wniosek Wydziału Prawa i Administracji UG o nadanie tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego Pani Profesor Ewie Łętowskiej przedstawiła na posiedzeniu Senatu UG w dniu 31 stycznia 2008 r. prof. zw. dr hab. Janina Ciechanowicz- McLean.
Prof. Ciechanowicz McLean podkreśliła, że prof. Ewa Łętowska jest prawnikiem o ugruntowanej wiedzy, który swoją pracą i wiarą w prawa człowieka, czyni prawo w Polsce bardziej sprawiedliwym i ludzkim.
Fragmenty wniosku uzasadniającego propozycję nadania tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego Pani prof. dr hab. Ewie Łętowskiej:
„Prof. Ewa Łętowska jest znanym w Polsce prawnikiem, profesorem prawa, była pierwszym Rzecznikiem Praw Obywatelskich w III RP, sędzią w Naczelnym Sądzie Administracyjnym, a obecnie jest Sędzią Trybunału Konstytucyjnego. Od roku 1962 aż do chwili obecnej jest pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Prawnych PAN; od asystenta do profesora. Jest autorką kilkuset publikacji; około 50 książek.
Z wykształcenia cywilistka, która w swojej karierze powoływana była do rozwiązywania coraz to nowszych zagadnień z zakresu prawa i jego teorii oraz praktyki. Jest prekursorką w Polsce ochrony konsumentów poprzez opracowanie prawa umów konsumenckich i implementację do polskiego systemu europejskiego prawa umów z tego zakresu.
Drugi wątek jej działalności to humanizacja prawa poprzez tworzenie „wzorców umownych” i ochronę praw człowieka w aktywnej formie zawodowej: pełnienie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich, pracę w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, próby bezpośredniego stosowania Konstytucji w polskim systemie prawnym.
Prof. Ewa Łętowska jest prawnikiem o ludzkim obliczu publikującym przez wiele lat popularne felietony nie tylko poświęconej tematyce prawniczej, ale i muzyce klasycznej oraz kulturze. W wyrażaniu swoich sądów jest bezkompromisowa, ale w decyzjach wstrzemięźliwa.”
Recenzje przygotowali: prof. Zbigniew Radwański z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, prof. Jan Baszkiewicz z Uniwersytetu Warszawskiego oraz prof. Jerzy Zajadło z Uniwersytetu Gdańskiego.
Prof. Jan Baszkiewicz podkreślił w swojej recenzji, że prof. Ewa Łętowska jest jednym z najlepiej wykształconych, najbardziej światłych i kreatywnych umysłów w polskim środowisku prawniczym. Dodał, że świadectwem uznania dla prof. Łętowskiej jako uczonej jest jej członkowstwo w Polskiej Akademii Umiejętności, w Polskiej Akademii Nauk, a we Francji Akademie de Droit Compare. Jako praktyk prawa sprawowała funkcje publiczne: Rzecznika Praw Obywatelskich, eksperta Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie, sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego, sędziego Trybunału Konstytucyjnego.
Prof. Jerzy Zajadło wskazał w swojej recenzji na szczególną umiejętność łączenia przez prof. Ewę Łętowską filozofii, teorii, dogmatyki i praktyki prawniczej i stwierdził, że jest ona przykładem prawnika nie tylko widzianego jako sprawnego i skutecznego rzemieślnika, ale jako wrażliwego i myślącego humanisty.
Prof. Zbigniew Radwański zaznaczył, że prawa człowieka określone w konwencji międzynarodowej są dla prof. Łętowskiej prototypem „konstytucyjnych praw zasadniczych nieznanych polskiej konstytucji”.
Biogram
Prof. Ewa Łętowska urodziła się 22 marca 1940 r. w Warszawie. W 1952 r. ukończyła Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1963-1965 odbyła aplikację sądową.
W 1968 r. uzyskała stopień naukowy doktora nauk prawnych, a w 1975 r. doktora habilitowanego z zakresu prawa cywilnego. Od 1986 r. jest profesorem zwyczajnym.
W latach 1977-1987 była kierownikiem Zespołu Prawa Cywilnego w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.
Od 1987 do 1992 roku pełniła funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich. W latach 1999-2002 była sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, członkiem Akademie de Droit Compare w Paryżu, członkiem Komitetu Helsińskiego (członkowstwo zawieszone) oraz International Commission of Jurists (Geneva).
Otrzymała nominację do tytułu Kobiety Roku 1993. Jest laureatką nagród za działalność edukacyjną w zakresie prawa, w 1995 r. otrzymała nagrodę fundacji Friedricha Eberta (Bonn). Od 1993 r. jest ekspertem w Komisji do Spraw Stosowania Norm (Międzynarodowa Organizacja Pracy). W 1994 r. prowadziła wykłady na uniwersytecie w Paryżu (Sorbona).
Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jest autorką 19 książek z zakresu prawa cywilnego i konstytucyjnego, ponad 300 studiów, artykułów, glos.
W maju 2002 r. została wybrana przez Sejm RP sędzią Trybunału Konstytucyjnego.