VI Gdańsk DocFilm Festival

Udostępnij

W dniach 24-26 kwietnia 2008r. odbędzie się VI edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych Gdańsk DocFilm Festival (Dignity and Work – Godność i Praca). Warto podkreślić, że jest to największa międzynarodowa impreza filmowa na Wybrzeżu.

Oryginalność idei Festiwalu zawiera się w programie imprezy, gdzie obok prezentacji filmowych odbywają się debaty i dyskusje na tematy współczesnego rynku pracy. Konkurs filmowy prezentowany będzie w samym sercu starego miasta, w legendarnym kinie Neptun, przy ulicy Długiej 57. Debata Festiwalowa odbędzie się tradycyjnie w Sali AKWEN w Gdańsku, przy ul. Wały Piastowskie 24 /siedziba KK NSZZ Solidarność/.

Festiwal Filmów Dokumentalnych w Gdańsku to realizowane od 2003 roku znaczące przedsięwzięcie dla kultury filmowej. Z roku na rok zyskuje na znaczeniu i popularności, a swoim zasięgiem dociera do szerokich kręgów realizatorów, producentów i dystrybutorów filmów dokumentalnych w kraju i zagranicą. Na obecną VI edycję napłynęły 132 filmy z całego świata! Poruszane zagadnienia, sposób przekazu, bogactwo i różnorodność treści poszerzają świadomość nie tylko ludzi czynnych zawodowo. Poruszają serca, uwrażliwiają, pobudzają wyobraźnię, inspirują i dają okazję do dyskusji na temat aktualnych problemów świata pracy.

Jednym z najistotniejszych celów Festiwalu jest propagowanie konstruktywnych postaw życiowych, uwrażliwienie na zagadnienia związane z pracą – podkreślanie wartości pracy w życiu każdego człowieka jako szczególnego dobra i przywileju. Prezentowane przez nas filmy ukazują różnorodne strony pojęcia słowa: praca, pojęcia, które funkcjonuje na całym świecie często zupełnie odmiennie niż w Polsce i Europie. Przekaz części z filmów jest jasny i klarowny – praca powinna dawać satysfakcję, motywację i stanowić pasję życia człowieka. Inne przedstawiają dramatyczne problemy ludzi w związku z wykonywanym zajęciem czy brakiem możliwości jego wykonywania, a także konsekwencje z tym związane. Dyskryminacja, łamanie prawa, przedmiotowe traktowanie człowieka w pracy – coraz częściej zagrażają rozwojowi społeczeństw, a pośrednio podważają wiarę w demokrację i ład moralny. Brak pracy czy problemy z jej wykonywaniem, nierzadko stają się przyczyną ludzkich tragedii i poważnych społecznych konfliktów.

Od lat nasz Festiwal odbywa się dzięki życzliwości, zaangażowaniu i wsparciu wielu osób oraz instytucji współorganizujących i patronujących naszemu przedsięwzięciu. Wśród nich znaleźli się: TVP1, TVP2, TVP3 Gdańsk, Radio Gdańsk, Dziennik Bałtycki, Polski Instytut Szkoły Filmowej, Komisja Krajowa NSZZ Solidarność, Marszałek Województwa Pomorskiego, Prezydent Gdańska, Prezydent Gdyni, Energa, Kasa Krajowa SKOK, Lotto, Uniwersytet Gdański, Gdańska Stocznia Remontowa, Neptun Film, Video Studio Gdańsk, Stopklatka, Trojmiasto.pl i wielu innych.

Szczególne znaczenie ma dla nas poparcie wybitnych postaci życia publicznego, wśród których znaleźli się m.in.: Prezydent Lech Wałęsa, Ksiądz Arcybiskup Tadeusz Gocłowski Metropolita Gdański, Andrzej Wajda, Senator RP Krzysztof Piesiewicz, Prezydenci Gdańska, Sopotu i Gdyni, Marszałek Województwa Pomorskiego oraz Rektor Uniwersytetu Gdańskiego, prof. Andrzej Ceynowa.

Do konkursu o nagrodę Brama Wolności i nagrodę publiczności będą zakwalifikowane filmy dokumentalne nadesłane z pięciu kontynentów. Wśród nich zobaczymy między innymi:

Joy Division – reż. Grant Gee (premiera ogólnopolska). Reżyser znany m.in. z produkcji Meeting People Is Easy obrazującego trasę koncertową zespołu Radiohead, tym razem przedstawia dokument o historii grupy Joy Division – grupie 4 młodych chłopaków z Manchesteru, którzy zainspirowani twórczością Sex Pistols, w 1976 roku sami zakładają swój zespół. Członkowie zespołu, dziennikarze i wielu innych osób opowiada niezwykłą historię punkowej grupy, której styl ostatecznie zakwalifikowano jako post punk i nową falę. W filmie wykorzystane zostały niepublikowane wcześniej fragmenty koncertów, prywatne zdjęcia muzyków, niedawno odnalezione nagrania grupy, a także jeden z ostatnich wywiadów z menadżerem Joy Division i szefem Factory Records – Tonym Wilsonem - który zmarł na raka w 2007 roku.

Life In Loops - a Megacities remix - reż. Timo Nowotny www.lifeinloops.com

Timo Novotny określa swój nowy projekt jako eksperymentalny film muzyczny. Przetwarzając głośne dzieło Megacities (1997) dopracował wizualnie projekt o światowych metropoliach wiodącego austriackiego dokumentalisty Michaela Glawoggera. Novotny uzupełnił 30% materiałów wziętych prosto z filmu Megacities oryginalnymi niewykorzystanymi zdjęciami Glawoggera oraz jego własnymi sekwencjami z Tokio (autorem zdjęć do obydwu filmów jest Wolfgang Thaler). Obok japońskiej metropolii Life In Loops zabiera nas prosto w atmosferę Meksyku, Nowego Jorku, Moskwy, Bombaju. Ta elektryzująca kombinacja fascynujących obrazów i równie ważnej ścieżki dźwiękowej zespołu Sofa Surfers pozwala nam przeżyć szokującą audiowizualną podróż przez kontynenty. Film wniósł wiele oryginalnych treści do dyskusji o nowych trendach w powstawaniu filmów dokumentalnych.

Losers and Winners - reż. Ulrike Franke (I nagroda Watchdocs 2007), www.losers-and-winners.net

Film opowiada o spotkaniu dwóch kultur - niemieckiej i chińskiej. Realizatorzy przez półtora roku rejestrują pracę chińskich robotników na terenie Niemiec. Rząd chiński wykupił i postanowił przenieść do siebie nieczynną już ogromną dortmundzką koksownię. Robotnicy rozmontowują tego industrialnego molocha i ładują w częściach na wagony. Film opowiada o ludziach, którzy poddani zostali dyktatowi pieniądza i zysku (pracują po 60 godzin w tygodniu), o ich tęsknocie za rodziną krajem i starciu ich stylu życia i pracy z wymogami niemieckich standardów. Historia opowiedziana bez fajerwerków, ale tchnąca spokojnym orientalnym klimatem, stworzonym przez muzykę złożoną z chińskich pieśni i piosenek.

Wojownik - reż. Jacek Bławut (I nagroda Prowincjonalia 2008).

Jest to opowieść o Marku Piotrowskim – mistrzu świata w Kick Boxingu. Po sukcesach w Polsce wyruszył na podbój Ameryki w dość krótkim czasie dotarł na sam szczyt…, po czym zaczęła się powolna droga w dół. Pogłębiające się kłopoty zdrowotne, których przyczyn lekarze nie są w stanie do dziś określić zakończyły pasmo sukcesów Wojownika. Ludzie bliscy Markowi i obserwujący jego karierę mówią, że do każdej walki podchodził jak do pierwszej, dawał z siebie wszystko, jednak ceną za to była utrata zdrowia. Film oddziałuje bardzo intensywnie na zmysły widza, szczególnie archiwalne zdjęcia z walk robią piorunujące wrażenie. Ale dokument ten także wzrusza pięknymi scenami, w których Marek spotyka się ze swoimi dawnymi rywalami z ringu, kiedy to dawni przeciwnicy witają się jak dobrzy przyjaciele. Jest to przede wszystkim opowieść o człowieku, który potrafił pokonać swoje słabości. Nawet teraz, kiedy nie może już tak intensywnie uprawiać sportu wiara w życie nie go opuszcza, a rywalizację zamienił na spokojną mądrość życiową.

52 procent – reż. Rafał Skalski (liczne nagrody, w tym: I nagroda na festiwalu PUNTO DE VISTA W Hiszpanii).

52 procent to idealny stosunek długości nóg do wzrostu. To kryterium jest jednym z najważniejszych przy przyjmowaniu dzieci do Narodowej Akademii Baletu w St. Petersburgu. Ałła ma dwa miesiące, by poprawić swoje proporcje. Czy dostanie się do szkoły? Uhonorowany już sowicie na świecie dokument Skalskiego zainspirowany jest wyraźnie filmami dokumentalnymi Krzysztofa Kieślowskiego. Podobny typ narracji, czysta obserwacja bez komentarza, czy ingerencji autora, zbliżenia twarzy, rąk i piękne w swoich barwach zdjęcia umożliwiają odbiorcy wczuć się w sytuację psychologiczną bohaterów.

Jimmy Rosenberg - The Father, the Son & the Talent(Ojciec, syn i talent)- reż. Jeroen Berkvens, (Grand Prix Złoty Róg Krakowskiego Festiwalu Filmowego).

Jimmy Rosenberg to pochodzący z rodziny holenderskich Romów wirtuoz gitary. W wieku dwunastu lat stał u progu wielkiej muzycznej kariery. Narkotyki, problemy psychiczne, a także stojący za tym wszystkim brak ojca, który przebywał w więzieniu, zniszczyły mu życie osobiste i odebrały radość grania. Po latach próbuje powrócić do społeczeństwa, rodziny, muzyki.

W ramach Festiwalu, poza konkursem, po raz pierwszy w Polsce prezentowane będą filmy japońskiego, niezależnego twórcy Kazuo Hary, który swoją przygodę z filmem dokumentalnym rozpoczął na początku lat 70-tych. Bohaterzy jego dokumentów to głównie ludzie wykluczeni, z tak zwanego marginesu społecznego, wśród których można spotkać i takich, którzy świadomie wybrali swoją ścieżkę i alternatywny sposób na życie oraz funkcjonowanie w społeczeństwie. Filmy Kazuo Hary są niezwykle odważne, ciekawe, bezkompromisowe – zdecydowanie łamią stereotypy i nawiązują do tradycji nowej fali. Pokażemy m.in.: Extreme Private Eros: Love song 1974.

Ponadto, w programie tegorocznego Gdańskiego DocFilm Festival (Dignity and work – Godność i Praca) przedstawimy wstrząsające obrazy, światowej sławy reżysera Michaela Glawoggera, twórcy wielokrotnie nagradzanych dokumentów, którego filmy dosłownie ogląda się z zapartym tchem. Wśród nich m.in. Megacities czy Śmierć człowieka pracy.

W Megacities reżyser przenosi widza do największych, wielomilionowych, gigantycznych wręcz aglomeracji świata (megamiast) - Bombaju, Meksyku, Moskwy i Nowego Jorku, gdzie ukazany jest trud, ból życia i niewyobrażalne zmagania biedoty z najniższych sfer, która z determinacją walczy o przetrwanie. Niezwykłe ujęcia i kapitalny montaż. Film z 1998 roku zyskał ogromne uznanie na świecie, a także zdobył wiele nagród na międzynarodowych festiwalach, m.in. w San Francisco, Sao Paulo, Vancouver czy wiedeńskim Viennale.

Śmierć człowieka pracy to znakomity dokument w fascynujący sposób ukazujący ludzi w różnych częściach świata, którzy w koszmarnych, nieludzkich warunkach wykonują najgorszą, możliwą robotę. Wykonywana przez nich praca to wręcz harówka i nadludzki, niepojęty wysiłek, na domiar złego – stale zagrażająca utratą życia. I mimo, że jest degradująca i odbiera godność, dla bohaterów dokumentu taka praca jest lepsza niż żadna. Film poraża siłą przekazu! Pięć portretów robotników – ich losy i okrucieństwo świata zderzone z niezwykłym pięknem malowanych kadrów powodują, że film wstrząsa widzem i porusza go do głębi. Więcej o autorze i jego filmach: www.glawogger.com

Gorąco polecamy też przegląd filmów Marii Zmarz-Koczanowicz – jednej z najlepszych polskich reżyserek i scenarzystek, autorki licznych dokumentów (m.in. Kraj Świata, Pokolenie 89), a także laureatki festiwali – w Krakowie, Paryżu i innych. Wśród filmów, które prezentowane będą poza konkursem, zobaczyć będzie można wstrząsający dokument Dworzec gdański, który przedstawia tragedię Żydów - ludzi wykluczonych, odrzuconych z polskiego społeczeństwa i związaną z tym przymusową, masową emigrację w latach 1968 - 1969. W tym roku mija okrągła – czterdziesta rocznica – dramatycznych wydarzeń z marca '68. Film koniecznie trzeba zobaczyć!

W tegorocznym festiwalowym jury zasiądzie m.in. Michael Glawogger, Maria Zmarz-Koczanowicz, a także Paweł T. Felis – krytyk filmowy i dziennikarz Gazety Wyborczej.

ostatnia zmiana: 2008-03-26